Leasing zwrotny

Co warto wiedzieć o leasingu zwrotnym?

Kredyt bankowy i leasing są dwiema formami zewnętrznego finansowania zakupu środków trwałych. Jednak nieco inny charakter i cel funkcjonowania ma leasing zwrotny. Warto dowiedzieć się, dla kogo jest przeznaczony i czym się właściwie charakteryzuje.

Z języka angielskiego leasing zwrotny nazywany jest „sale and lease back”. To szczególna odmiana umowy leasingowej, gdzie w pierwszej kolejności leasingobiorca sprzedaje przedmiot leasingu leasingodawcy. Mówiąc wprost, leasingobiorca w leasingu zwrotnym sprzedaje nabyte przez siebie środki inwestycyjne firmie leasingowej, ale równocześnie zastrzega dla siebie prawo do dalszego ich użytkowania na warunkach, jakie zostaną ustalone w umowie leasingowej podpisywanej po umowie sprzedaży.

Można powiedzieć, że leasing zwrotny jest odmianą leasingu, w którym leasingobiorca wcześniej sam był właścicielem leasingowanej rzeczy. Sprzedał ją jednak leasingodawcy i zawarł z nim umowę leasingową.

Jakie korzyści niesie ze sobą leasing zwrotny?

Czy warto skorzystać z leasingu zwrotnego? Jakie są jego plusy? Przede wszystkim jest to sposób poprawy płynności finansowej przedsiębiorcy. W momencie sprzedaży swoich dóbr inwestycyjnych, np. posiadanego na własność samochodu czy maszyny, przedsiębiorca może skutecznie uwolnić zamrożone środki finansowe i dowolnie nimi dysponować. Odsprzedaje swój majątek leasingodawcy, z jednoczesnym zachowaniem możliwości korzystania z niego, w zamian za raty leasingowe. Ich wysokość powinna być dobrana w taki sposób, aby odzwierciedlała ułamek bieżącej wartości rynkowej danego przedmiotu leasingowanego. Najtańsze opcje leasingu zwrotnego nie uwzględniają na przykład opłaty wstępnej, a raty leasingowe są bardzo niskie, korzystne dla leasingobiorcy.

Jakie są zasady finansowania leasingu zwrotnego?

W leasingu zwrotnym najpierw realizowana jest umowa sprzedaży danego przedmiotu. Wówczas w sensie prawnym własność przedmiotu leasingu przechodzi na nabywcę, który jednocześnie występuje w roli leasingodawcy. Mimo sprzedaży danej rzeczy korzystający na mocy umowy leasingowej nadal jej używa, co oznacza, że w sensie ekonomicznym niewiele się pod tym względem zmienia.

Czy takie finansowanie opiera się na jakichś specjalnych zasadach? Jak najbardziej. W przeciwieństwie do innych form leasingu tu właścicielem przedmiotu leasingu jest najpierw przyszły leasingobiorca. Leasing zwrotny może przyjąć formę leasingu operacyjnego, gdy przedmiot umowy staje się aktywem leasingodawcy i to on dokonuje odpisów amortyzacyjnych, albo też formę leasingu finansowego, gdy przedmiot wchodzi w skład aktywów leasingobiorcy i to on może doliczać do kosztów uzyskania przychodów amortyzację.

Czy potrzebny jest wkład własny w leasingu zwrotnym? Rozwiązano to w ten sposób, że w wyniku sprzedaży środka trwałego leasingodawcy leasingobiorca otrzymuje fakturę VAT i jednocześnie fakturę kosztową zawierającą opłatę wstępną – wkład własny. W związku z tym podatek dochodowy oraz podatek VAT są przez niego płacone wyłącznie od różnicy kwot zawartych na dwóch wspomnianych fakturach.

Czy taki rodzaj finansowania ma wady?

Leasing zwrotny pozwala przedsiębiorcom w większości przypadków na poprawę sytuacji finansowej i płynności, dzięki czemu mogą na bieżąco regulować zobowiązania finansowe. Wiąże się on jednak z pewnymi kosztami – leasingobiorca musi opłacić m.in. podatek VAT. Jednocześnie wadą leasingu zwrotnego jest to, że amortyzacja zależna jest od rodzaju samochodu. Jeśli chodzi o nowsze auta, leasing zwrotny się opłaca, ponieważ można skorzystać na szybkiej amortyzacji. Przy starszych samochodach staje się on mniej rentowny.

Problemy związane z leasingiem zwrotnym mogą wynikać z wyceny środka trwałego. Podczas sprzedaży przedmiotu leasingu leasingodawcy należy dokonać jego wyceny rynkowej, która jest zwykle nieco niższa od dodanej do ewidencji. Wszystko to sprawia, że pewną część środków przedsiębiorca bezpowrotnie traci na odsprzedaży. Dodatkowo musi liczyć się z doliczeniem przez firmę leasingową marży za to, że kupi pojazd i przejmie tym samym ryzyko związane z utratą wartości oraz jego odprzedażą.